Mijn verhaal
Ik heet Marije, ben dol op buiten zijn wandelen, trailrun, geocachen en nieuwe plekken ontdekken. Lekker van de gebaande paden af.
Heel lang had ik het gevoel dat ik geleefd werd. Net als de rit in de intercity die ik al jarenlang nam. Aan de buitenkant leek het alsof ik het allemaal goed voor elkaar had. Maar toch bleef het knagen, was ik onrustig en liep ik te piekeren omdat ik voelde dat ik tot veel meer in staat was dan wat er nu uit kwam. Alleen wist ik niet wat ik kon doen om dit aan te pakken. Dus at ik de frustratie daarover maar weg met chips of andere dingen die in de la lagen.
Mijn dagen waren qua indeling ook vaak hetzelfde. Uit het werk, haasten naar de trein, om na 1,5 uur in trein en bus hongerig thuis aan te komen. Daar een zak chips uit de kast te halen om zo even een klein rustmomentje te creëren door een paar handen vol chips naar binnen te werken, dan de honden uitlaten, eten voorbereiden, de kinderen uit de crèche halen om dan met drie jengelende kinderen de rest van het eten verder klaar te maken. Eten en daarna zorgen dat de kinderen op bed kwamen en dan vervolgens uitgeput met een zak chips op de bank voor de televisie te ploffen om even ‘ rust’ te hebben. Niet echt heel gezond.
Een gezonde leefstijl, gezond gewicht en rust voor mijzelf waren ver te zoeken.
Ik had er simpelweg geen tijd en energie voor.
